سفر به چابهار
بخش نخست
سـفر 12 روزه به چابهار رو در نـخستین روز زمستــان 92 شروع کردیم. سفری که مدتها انتـظارش رو می کشیدیم.
(تصویر 1) مسیر حرکتمان روی نقشه ی کشور
در پست دوم از سفر بوشهر اومد که روز عاشورا ما مهمون 2 خانواده از شهرستان لامرد بودیم که دوستان آرش بودند. یکی از این خانواده ها تازه عروس و داماد بودند که خونه ی بسیار زیبایی داشتند. سردر خونشون نظر چشم آویخته بودند که از نمک و پارچه های رنگی و سایر تزیینات ساخته می شه. طبق توضیحاتی که دادند، تازه عروس و دامادها و یا کسانی که تازه خونه ساخته اند، نظر چشم آویزون می کنند و این باقی می مونه تا آفتاب و باد فرسوده ش بکنه و خودش به زمین بیافته.
تصویر 1- نظر چشم ها- مربوط به شهرستان لامرد
شیف- نگین- گناوه- امام حسن- دیلم
صبح که بیدار شدیم و مشغول جمع کردن وسیله ها شدیم، همچنان باران می بارید.
(تصویر 129) باران سیل آسای بوشهر
ساعت 6:00 از خانه خارج شدیم و با عبور از مقابل نیروگاه اتمی بوشهر در ساعت 6:45 به بندرگاه رسیدیم که تقریبا می شه جنوب شبه جزیره ی بوشهر. دیگر سمت هلیله نرفتیم. جاده ی دسترسی تا بعد از نیروگاه و نرسیده به بندرگاه یک بلوار سه خطه بود، اما روی نقشه ی معرفی استان که خود میراث فرهنگی میده، به صورت راه شوسه نمایش داده شده!
(تصویر99) نیروگاه اتمی بوشهر
میراحمد- گنبد نمکی جاشک- کلات مند- خورموج- خاییز- اهرم- بوشهر
ساعت 7:45 از بوشهر به سمت خورموج حرکت کردیم. تابلوی روستای عالی حسینی را در سمت راست که دیدیم، کمی جلوتر تابلوی میراحمد را برای سمت مخالف دیدیم. از دور برگردان دور زدیم. صبح زود بود و خلوت. از داخل جاده ی اصلی به فاصله 100-200 متر از آبگرم، بوی گوگرد می آمد.
در ورودی روستا یک امامزاده قرار داشت که همان آقای میراحمد است. از یک خانم پرسیدیم آبگرم کجاست گفت کنار امامزاده. خیلی عبوس به نظر می آمد. برگشتیم و دیدیم سمت چپ امامزاده به طرف حاشیه ی روستا یک حصار توری و یک دیوار نصفه نیمه با فاصله از هم دیده می شوند. نزدیکتر که شدیم بوی تند گوگرد می آمد. استخر بزرگی داخل حصار توری بود که از طریق کانالی، آب به فضای داخل دیوار می آید.
تصویر 80- آبگرم میر احمد
بخش چهارم
شنبه 25/08/92
دوراهک- دیر- پارک ملی دیر نخیلو- بردخون- دلوار- بوشهر
قبل از ساعت 6 اتاق هتل را تحویل دادیم. ظاهرا سرویس صبحانه هم جزو اتاق بود اما آن ساعت رستوران باز نشده بود.
در دوراهک آدرس تنگ هیخ و چشمه ی آبگرم را گرفتیم. گفتند اوباد 10 کیلومتر خارج شهر است، جاده اش پارسال خراب شده و پیاده روی دارد. اما خیلی شاهانه ساخته اند! تنگ هیخ جاده اش خراب شده و با موتور می شود رفت. گوجه کاشته اند. یک حوضچه دارد و یک سد، درخت ندارد. از خیر هر دو گذشتیم.
تصویر 53- گله ی شتر و ساربان موتوری، جاده ی کنگان- بردستان
بخش سوم
جمعه 24/08/92
نایبند- عسلویه- سیراف- پردیس جم- کنگان
صبح قبل از ساعت 6 با آرش خداحافظی کردیم و از لامرد خارج شدیم. 6:40 با عبور از اخند به سمت منطقه ی حفاظت شده ی نایبند رفتیم.
تصویر 22- منطقه ی حفاظت شده ی نایبند
بخش دوم
پنج شنبه 23/08/92 (عاشورا)
لامرد
شب گذشته آرش اطلاع داد که یک مراسم تعزیه خوانی هر سال این نزدیکی برگزار می شود. لذا، صبح حدود 9:30 آمد و به اتفاق برای دیدن تعزیه به سمت دِهشیخ (Dehshikh) رفتیم. دهشیخ یکی از روستاهای شهرستان لامرد است. البته ظاهرش اصلا به روستا نمی خورد! فاصله ی لامرد تا دهشیخ هم طوری است که اصلا متوجه نشدیم کی از لامرد خارج شدیم و کی وارد دهشیخ شدیم! برای دیدن تعزیه با دوست آرش، آقا حسن و خانواده اش قرار داشتیم. خانم آقا حسن لطف کردند و مرا در جایگاه خانمها همراهی کردند.
مراسم تعزیه در لامرد فارس
بخش نخست
اولین بار بود کــه به بوشـهر سفر می کردیم و با توصیفاتی که همیــشه شنیده بودیــم، بی صبرانه در انتظار این سفر بودیم. زمستان سال گذشته چهار سفر خاطره انگیز به جنوب کشور داشتیم که سه مورد از آنها در سواحل دریا بودند. لذا تصور هوای بهاری جنوب، سواحل خلیج فارس و مناظری که برای اولین بار قرار بود ببینیم برایمان بسیار هیجان انگیز بود.
تصویر 1- مسیر حرکتمان از اصفهان روی نقشه ی کشور
