«دور» کجاست؟؟؟!
من: لطفا، همه میوه ها را داخل فقط یک کیسه بگذارید.
میوه فروش: خانم، اینها رو ببرید، نایلون گران شده است!!
من: آخه این همه نایلون ببرم چه کار؟ خانه مان پر نایلون شده است.
میوه فروش: بیندازید دور!!
من: آقا برای این روسری ها نایلون نمی خواهم. داخل کیفم می گذارم.
روسری فروش: نـــه خانــــم من نمی توانم به مشتری جسارت کنم. باید روسری های شما را داخل کیسه بگذارم. این توهین به مشتری است!!
من: خودم نایلون نمی خواهم. شما جسارتی نکردید. این نایلون بعدا به کار دیگری نمی آید.
روسری فروش: بیندازید دور!!
این مکالمه هر روزه ی ما با میوه فروش، فروشنده پوشاک، سوپری و همه و همه است. حالا ببینید دور کجاست؟
متاسفانه (تا جایی که ما مطلع هستیم) سیستمی برای بازیافت کیسه پلاستیکی در کشور وجود ندارد و کیسه هایی که ما در سطل زباله می اندازیم به سایت های دپو زباله برده و آنجا انباشته می شوند. سپس به وسیله باد به همه جا پراکنده می شوند و لابلای بوته ها گیر می افتند.
این عکس مربوط به حاشیه ماهدشت کرج می باشد. نمونه های بسیاری از این منظره ها را اطراف تهران و سایر شهرها دیده ایم. این طور که به نظر می رسد، «دور» خیلی هم از ما دور نیست.
