زنبورخوارها برای تمیز نگه داشتن پر و بال خود (به ویژه خلاصی از انگل ها) در خاک حمام می کنند، سپس پرها را با نوک خود مرتب می کنند. فیلم حاضر در سفر جاسک گرفته شده که گزارش کامل آن را می توانید در اینجا ببینید.
حمام خاک زنبورخوارهای کوچک (برای دیدن فیلم بایستی پنجره pop-ups بسته نباشد)
حجم: 6.1 مگابایت
پنجشنبه 7 آذر 98، که به روایتی به عنوان اولین پنجشنبه ی آذرماه، روز ملی پرنده نگری در ایران می باشد، به همراه دوستان خوبمان آقایان آرش حبیبی آزاد و امیرعلی افشارجم، بازدیدی از پارک جمشیدیه انجام شد. البته با حضور بابا علی فقط
سینه سرخ
طی بازدید روز گذشته از تالاب صالحیه نظر آباد، در میان پرستودریایی های بال سفید (White-winged Tern) متوجه حضور سه پرستودریایی سیاه (Black Tern) شدیم. دو گونه ی مذکور شباهت های بسیاری به یکدیگر دارند، اما برخلاف پرستودریایی بال سفید، پرستودریایی سیاه، دم سفید ندارد و تمام پشت آن خاکستری رنگ است. زیر بالها نیز سیاه نبوده و خاکستری روشن می باشد.
پرستودریایی سیاه، کمتر در نواحی داخلی ایران دیده شده و بر اساس سوابق، مشاهده ی مذکور اولین مشاهده ثبت شده از آن در استان البرز می باشد.
پرستودریایی سیاه در تالاب صالحیه
22 اردیبهشت 96
بعد از یکسری تاخیرهای اولیه صبحگاهی، ساعت 8 صبح به سمت تالاب صالحیه شهرستان آبیک حرکت کردیم و ساعت 9:30 به آنجا رسیدیم. تالاب صالحیه تالاب نسبتا وسیعی است که در نزدیکی شهرستان آبیک و مجاورت فرودگاه آزادی قرار گرفته است. شاید بتوان گفت این تالاب نزدیک ترین و بزرگترین محل در نزدیکی تهران برای دیدن پرندگان آبزی و کنارآبزی می باشد.
تلیله بلوطی
در خلال یک سفر چند روزه خانوادگی به شمال کشور که کاملا جنبه تفریحی و استراحتی داشت،نیمه شب به همراه دوستان خوبمان، خانواده کاپیتان بهارلویی، گریزی زدیم به جنگل نور تا شانس خود را در دیدن جغد جنگلی امتحان کنیم.
محل مشاهده جغدها در تاریکی شب
چند روزی بود که تصمیم داشتیم برای دیدن سهره سیاه و سسک چشم سفید به حوالی روستای امین آباد دماوند در 90 کیلومتری تهران برویم، اما چون به طور کلی آن منطقه سردتر و بادخیزتر از تهران است با کمترین ناپایداری یا سرمای هوا از تصمیم خود صرفنظر می کردیم. اما بالاخره دل را به دریا زدیم و روز دوشنبه 28 فروردین 96 راهی شدیم و بنا را بر این گذاشتیم که در صورت نامناسب بودن شرایط هوا برای روشا، او را از ماشین پیاده نکنیم و زودتر بازگردیم. البته این اولین برنامه بهار 96 ما نبود و گزارش برنامه های پیشین در فرصتی دیگر منتشر خواهد شد.
به چند دلیل لازم بود که صبح خیلی زود حرکت کنیم: احتمال بیشتر برای دیده شدن سهره های سیاه در ساعات اولیه پس از طلوع خورشید، عبور از ترافیک صبحگاهی شهر تهران در روزهای غیرتعطیل برای ما که ساکن غرب تهران هستیم و مسافت 130 کیلومتری از غرب تهران تا امین آباد!
ساعت 5 صبح حرکت کردیم و حدود ساعت 7:30 به امین آباد رسیدیم. خوشبختانه هوا بهاری و دل انگیز بود. بعد از عبور از روستا به سمت محوطه های درختی نزدیک باغ سیب حرکت کردیم. پیدا کردن سهره های سیاه نیازمند اندکی گشت در منطقه و به ویژه پیاده روی روی شیب تند کوهپایه بود. لذا به نوبت یکیمان پایین شیب و کنار روشا بود و دیگری برای یافتن سهره ها می رفت. خوشبختانه موفق شدیم دو سهره سیاه نر را مشاهده کنیم.
سهره سیاه
با آغاز فصل سرما و ورود پرندگان مهاجر زمستان گذران در ایران، فعالیت های پرنده نگری نیز رونق بیشتری می گیرند و تعداد برنامه ها و سفرها افزایش می یابند. به همین بهانه یادی می کنیم از سفری در زمستان 95 -زمانی که روشا 1/5 ماهه بود- برای مشاهده ی یک گونه ی منحصر به فرد به شهر مشهد. گزارش سفر که در ادامه آمده است در همان زمان نوشته شده، لذا متن آن را تغییری ندادیم. :)
یکی از پرندگان زیبا و منحصر به فردی که به طرز باورنکردنی در زمستان امسال به تعداد فوق العاده زیاد مشاهده گردید بال لاکی بود.
ما که برای مدتی امکان سفر نداشتیم و هنوز نیز به دلیل سرمای هوا امکان گشت پیاده در طبیعت را نداریم، تنها تماشاگر عکسهای گرفته شده توسط پرنده نگرهای عزیز در مناطق نیمه شرقی کشور از شمال شرق تا طبس به علاوه استان گلستان و اصفهان بودیم. شگفت انگیز آنکه در موارد بسیاری تعداد قابل توجهی بال لاکی بر روی یک درخت و در یک کادر ثبت شده بودند.
تا اینکه متوجه شدیم بال لاکی های ثبت شده در مشهد توسط آقایان مرتضی کشاورز و محسن موحد، داخل شهر مشهد و حتی در بلوار وسط خیابان در دسته های 200-300 تایی به راحتی قابل مشاهده هستند. فردای آن روز، در حال صرف صبحانه، به صورت اتفاقی و شوخی سفر به مشهد و مشاهده بال لاکی ها را تصور کردیم، اما تا انتهای صبحانه متوجه شدیم که این تصور خیلی هم غیر قابل دسترس نیست! برای دوستانی که برایشان سوال بود که سفر با نوزاد دوماهه مشکل نیست، باید گفت سفر کردن سختی های خاص خود را دارد، مراقبت از نوزاد نیز سختی های خاص خود را دارد. اما شیرینی هر دو در کنار هم چند برابر می شود.
بال لاکی
جمعه 3 اردیبهشت 95
پس از آنکه روز پنجشنبه در تالاب هورالعظیم سسک خوزی یا سسک بصره (Basra Reed Warbler) را نیافتیم (البته سید بابک موسوی، عکاس برجسته پرندگان و حیات وحش کشور، تقریبا مطمئن بود سسک خوزی در تالاب مذکور زندگی نمی کند و این مطلب را عنوان کرده بود)، در روز پایانی سفر با راهنمایی ایشان، در منطقه میان آب دزفول به جستجوی آن پرداختیم.
قمری معمولی از خانواده کبوترها و شبیه به قمری خانگی می باشد. اما بر خلاف نامش، در ایران چندان معمول نیست و به ندرت دیده می شود. در اروپا نیز قبلا گونه معمولی بوده اما امروزه تنها 40 درصد از جمعیت آن باقی مانده است. خلاصه برای دیدن این گونه زیبا، زیستگاه یا منطقه جغرافیایی خاصی سراغ نداشتیم، چرا که در تمام کشور ممکن است دیده شود. لذا، تنها در هر سفر به قمری های خانگی که همه جا دیده می شود دقت می کردیم که مبادا یکی از آنها قمری معمولی باشد.
طی بازدید از تالاب هورالعظیم از آقای نیک فلک که زحمت همراهی و راهنمایی را تقبل کرده بودند، سوال کردیم که آیا ممکن است در حوالی اهواز دیده شود. گفتند دیروز در پارک گمبوعه اهواز دیده اند! بسیار متعجب و هیجان زده شدیم! با اینکه هنگام ظهر از بازدید هورالعظیم زیر آفتاب سوزان بازگشتیم و تقریبا رمقی برای گشت مجدد نداشتیم، اما مصمم شدیم عصر هنگام برای پیدا کردن قمری معمولی به پارک مذکور برویم. غافل از اینکه قمری های معمولی در این پارک نیازی به پیدا کردن ندارند! و در پارک به محض پیاده شدن از ماشین ، صدای آنها را شنیدیم و با کمی دقت، یکی از آنها را بر روی شاخه یافتیم. در ادامه گشت تا غروب آقتاب نیز 30 قطعه قمری معمولی در پارک گمبوعه دیدیم.
طی قرار قبلی با رضا نیک فلک فعال و مطلع زیست محیطی شهر اهواز، صبح خیلی زود به قصد تالاب هورالعظیم از اهواز خارج شدیم تا حداکثر استفاده از خنکای صبح را داشته باشیم. گونه های هدف در این بازدید، باکلان مارگردن، سسک بصره، گنجشک رودخانه ای و به احتمال تقریبا محال غول حواصیل بود.
تالاب هورالهویزه یا هورالعظیم در منطقه مرزی جنوب غرب، حدفاصل شهرهای هویزه و بستان در شمال و خرمشهر در جنوب قرار دارد. تنها یک سوم از کل مساحت این تالاب در ایران قرار دارد و همین بخش بعد از تالاب های انزلی و شادگان، سومین تالاب بزرگ کشور است. گذشته از ارزش اکولوژیکی و اقتصادی تالاب، از دید پرنده نگری این تالاب به دلیل قرار گیری در حد انتهایی منطقه زیستی جغرافیایی آفریقایی دیدن برخی پرندگان مانند باکلان مارگردن (African Darter) به این منطقه محدود است.
بوتیمار کوچک
