منطقه شکار ممنوع کهک در استان قم

پنجشنبه و جمعه پایانی فروردین 94

 

بسیاری مواقع، در بازگشت از سفر به مناطق جنوبی تر (نسبت به تهران) رسیدن به قم و شروع ترافیک سنگین تا تهران اغلب برای ما بیانگر شروع گرما و کلافگی بوده است. اما هرگز تصور نمی کردیم سفر به استان قم، به یکی از بهترین سفرهای ما تبدیل گردد!

تصویر 1- منطقه شکار ممنوع کهک

اگرچه سفر به اقلیم های مختلف از جنگل تا کویر همواره برای ما هیجان انگیز بوده، اما گرمای هوا مساله است که هیچ وقت نتوانستیم با اون کنار بیاییم. در این بین، بیشتر آشنایی ما با استان قم نیز مربوط به نیمه شرقی اونه که اقلیم گرم و خشک و کویری دارد. در حالیکه استان قم با داشتن ارتفاع 800 تا 3300 متر از سطح دریا، دارای اقلیم های متنوعی می باشد. 

پیشتر از طریق دوستان اطلاعاتی راجع به منطقه شکار ممنوع کهک در جنوب استان قم داشتیم، از جمله اینکه این منطقه ییلاقی، خنک و مکان خوبی برای مشاهده سینه سرخ ایرانی می باشد. البته پستانداران بسیاری مانند قوچ و میش، گرگ و روباه در این منطقه زندگی می کنند.

این سفر با همراهی دوستان خوبمان آقای رضا علی اصل (کارشناس پرندگان شکاری و مدرس دوره های طبیعت گردی در شهر قم) و آقای احمد بحری (محیط بان فرهیخته و پرتلاش منطقه) انجام شد.

تصویر 2- موقعیت منطقه کهک

پنجشنبه ساعت 9 شب به محیط بانی کرمجگان در بخش کهک رسیدیم. پس از صرف یک شام خوشمزه که دوستان تدارک دیده بودند، به شبگردی در منطقه پرداختیم. شبگردی در طبیعت یکی از جذاب ترین بخش های طبیعت گردی می باشد. تاریکی و سکوت شب بسیار وهم انگیز است و از طرفی احتمال مشاهده بسیاری از جانوران مانند جوندگان در شب بسیار بیشتر از روز می باشد.

در مسیر یک جفت خرگوش و 3 روباه در قسمت های مختلف مشاهده کردیم. در انتهای مسیر مدتی توقف و استراحت کردیم. در این زمان علی و من برای اولین بار شاهد طلوع ماه بودیم! ماه که هنوز قرص کامل نبود، در عرض حدود یک دقیقه به طور کامل از پشت کوه بالا آمد که بسیار شگفت انگیز بود. وقتی به اقامتگاه بازگشتیم، بیش از یک ساعت از نیمه شب گذشته بود.

ساعت 7:30 صبح روز جمعه به گشت در دره های مجاور پرداختیم. از میان باغ های گیلاس با شکوفه های بهاری بسیار زیبا گذشتیم و با فاصله گرفتن از محل سکونت انسانها، به تعداد پرنده های مشاهده شده افزوده شد. در بخش هایی از نیز مسیر یک زوج مهربان ساکن قم که در حال پیاده روی در منطقه بودند به ما ملحق شدند.

تصویر 3- باغ های گیلاس کرمجگان

منطقه شکار ممنوع کهک

این منطقه با مساحت 33 هزار هکتار و آب و هوایی معتدل و خشک، در جنوب استان قم واقع شده و فاصله ی آن تا مرکز استان 30 کیلومتر است. این منطقه با حد ارتفاعی حدود 3 هزار متر، از تنوع گونه های گیاهی و جانوری مناسبی برخوردار بوده که از آن جمله می توان به کل و بز، قوچ و میش، گراز، گرگ، انواع خزندگان و جوندگان و بیش از 200 گونه گیاهی اشاره کرد. 

تصویر 4- منطقه شکار ممنوع کهک

 

تصویر 5- دارکوب راه راه

دارکوب راه راه - Wryneck - در ایران مهاجر زمستان گذران است. این دارکوب مورچه خوار و ریزنقش که بر خلاف دارکوب‏های دیگر تنه درختان را سوراخ نمی کند، اغلب به صورت انفرادی مهاجرت می کند و با توجه به جثه کوچک و طرح خاص روی بدن پیدا کردن آن چندان ساده نیست. به علاوه، از آنجا که در تمام کشور احتمال حضور آن وجود دارد و اطلاعاتی نیز از حضور آن در منطقه معینی نداشتیم، به طور کلی به شانس متکی بودیم!

پیشتر، علی در جزیره کیش این دارکوب زیبا را دیده بود. هفته گذشته به جستجوی آن به پارک جمشیدیه رفتیم، اما موفق نشدیم. اما حالا به صورت کاملا اتفاقی در جایی که اصلا تصورش را نمی کردیم، آن را دیدیم. حتی به گونه ای که من در ابتدا تصور کردیم ماده طرقه کوهی است!

تصویر 6- سینه سرخ ایرانی

تصویر 7- طرقه کوهی

تصویر 8- کبک