ییلاق ورگه دره
سفری خانوادگی به مسیر رویایی اسالم به خلخال
25 تا 28 تیرماه 94
روز پنجشنبه به همراه خانواده و تعدادی از بستگان به مقصد ییلاق ورگه دره در نزدیکی ییلاق اسب دوانی، 70 کیلومتر پس از اسالم در مسیر خلخال حرکت کردیم. در مسیر حرکت که از سراوان، فومن، پره سر و اسالم می گذشت با گرمای شدید هوا و رطوبت بالا مواجه شدیم. به گونه ای که نفس کشیدن برایمان مشکل شده بود. اما با افزایش تدریجی ارتفاع در مسیر جنگلی اسالم به خلخال، هوا رو به خنکی گذاشت. شاید در گرمای طاقت فرسای تهران تصور سرما و نیاز به بخاری و وسایل گرمایشی در این فصل از سال به راحتی قابل تصور نباشد. اما خوشبختانه چند روزی از گرما دور بودیم.
ییلاق زیبای ورگه دره در مسیر اسالم به خلخال
از آنجا که در بیشتر ساعات روز مه همه جا را فراگرفته بود و برنامه نیز پرنده نگری نبود، تقریبا تنها پرنده هایی که به حیاط خانه آمدند را نگریستیم! که از قضا سه گونه از آنها شامل لیل، صعوه باغی و سهره پشت خاکستری گونه های قابل توجهی بودند. لیست پرندگان مشاهده شده در ادامه آمده است.
همچنین در ادامه تعدادی از تصاویر منطقه که توسط علی و سمانه، نعیمه جان و زینب جان (دختردایی های عزیز) گرفته شده، آورده شده است.
گرم شدن بی سابقه هوا و خشکسالی برای ما که در منطقه ای نیمه بیابانی زندگی می کنیم ملموس تر است. اما شاید هرگز وقوع خشکسالی در مناطق خزری کشور برایمان متصور نبوده است. تقریبا در همین روزها از سال 92 طی سفر دیگری به این ییلاق با منطقه آشنا شده بودیم. اما وضعیت گیاهان و چشمه اصلی منطقه در سال جاری اصلا قابل مقایسه با گذشته نبود. در همان لحظه ورود متوجه شدیم خبری از سرسبزی گذشته نیست. آب چشمه که مورد استفاده روزانه قرار می گرفت نیز با محدودیت های زیادی مواجه و اغلب ساعات روز قطع یا بسیار کم فشار بود. آیا برای اینکه منابع طبیعی محدود خود را مدیریت کنیم، بایستی حتما با چنین منظره هایی مواجه شویم؟
تصور بازگشت به هوای خشک و گرم مناطق جلگه ای شمال و نیز تهران چندان خوشایند نبود. اما خوشبختانه پس از بازگشت از ییلاق، با هوای خنک و بارندگی های بهاری حتی در تهران مواجه شدیم.
در بازگشت از ییلاق به پیشنهاد پسردایی عزیز به انزلی رفتیم و یک شب در این شهر اقامت داشتیم. ساحل انزلی در این روزهای تعطیل آکنده از مسافرانی از شهرهای مختلف کشور بود. با اینحال تعدادی حواصیل شب و اگرت سفید دیده می شدند.
