شبگردها، مجسمه های سنگی!
شبگردها، پرندگانی هستند که شبها به شکار حشرات و روزها به استراحت روی شاخه ها و یا روی زمین می پردازند. عادات رفتاری و شکل ظاهری، آنها را پرندگانی اسرار آمیز می نماید. بی تحرک بودن آنها در روز، رنگ بندی منحصر به فرد پرها و نحوه استقرار برروی زمین (یا استراحتگاه) اغلب دیدن آنها را بسیار مشکل می سازد. اما به لطف دقت بالای یکی از دوستان، فرصتی کم نظیر برای دیدن این پرنده زیبا در شرایطی عالی دست داد.
روز جمعه اول خرداد ماه 94، در بازگشت از تالاب بند علیخان در منطقه ی حفاظت شده کویر به همراه دوستان عزیز خانم عاطفه موسویان، آقای آرش یکدانه و خانم درنا مجاب، حین عبور از جاده خاکی در منطقه ای کویری، خانم موسویان ناگهان متوجه پرنده ای در فاصله کمتر از دو متر از کنار جاده شدند که روی زمین خشک بیشتر به تکه سنگی شبیه بود!
4 گونه شبگرد در ایران دیده می شوند که در استان تهران، مشاهده شبگرد معمولی بیشتر محتمل می باشد. اما با توجه به رنگ روشن تنه و مطابقت با کتابهای راهنمای همراه، مشخص شد شبگرد ما شبگرد مصری است که بر اساس منابع، پراکنش آن در ایران محدود به استان خوزستان می باشد!
به نظر می رسید هماهنگی بسیار خوب رنگ پرنده با محیط، موجب اعتماد به نفس بالای آن در استتار و در نتیجه کوچک شدن دایره ترس وی باشد. درحالی که ما فاصله ی کمی از پرنده قرار داشتیم، می دیدیم که در حال تماشای ماست، اما تصور می کرد ما او را نمی بینیم! و دلی سیر از زوایای مختلف عکاسی کردیم. زمانی که بالاخره شبگرد احساس کرد که ما او را می بینیم! به پرواز درآمد و به مکان دیگری رفت. جالب این بود که هر بار که به پرواز در می آمد، تنها 40-50 متر دورتر می نشست. با رفتن پرنده، شبگرد دیگری به هوا برخاست و تازه متوجه شدیم که دو شبگرد با فاصله از هم حضور داشته اند که فقط یکی دیده می شد.
نکته جالب دیگر در رفتار شبگردها، محل استراحت آنها بود. منطقه مذکور زمین مسطح وسیعی با بوته های بسیار کوچک از گیاهان بیابانی بود. زمان مشاهده ما حدود ساعت 11 صبح و بیش از یک ساعت از شروع گرما در منطقه گذشته بود. هوا کاملا آفتابی و اشعه های آفتاب نسبتا داغ بودند. اما شبگرد در سایه پناه نگرفته بود و مستقیما زیر تابش نور خورشید نشسته بود!
